#5 Sieg Larsson - Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet

 

Tytuł: Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet

Tytuł oryginału:  Män som hatar kvinnor

Autor: Stieg Larsson

Tom: 1

Cykl: Millenium 

Wydawnictwo: Czarna Owca

Liczba stron: 640

Data wydania: 4 listopada 2008

„Jedyną rzeczą, o której nigdy nie rozmawiali, były ich wzajemne relacje. 

Ona nie miała odwagi, a on nigdy nie podjął tematu.”

Stieg Larsson napisał przemyślaną od początku do końca historię, która została przedstawiona ogromnej książce (640 stron). Mnie w pierwszej chwili zniechęciła swą objętością. Wydawało mi się, że to za dużo, że będzie nudne, że mnie rozczaruje. Myliłam się.

„Dotarło do niej, że miłość to ten moment, kiedy serce nagle zaczyna rwać się na strzępy.”

Główny bohater Mikael Blomkvist dostaje zlecenie napisania kroniki rodzinnej Vangerów

i rozwiązania zagadki zniknięcia wiele lat temu Harriet Vanger. Przyczynia się to do tego, że razem z głównym bohaterem poznajemy mroczne sekrety , które nigdy nie powinny mieć miejsca. Ukryte tajemnice, które przygotował dla nas Stieg Larsson są wstrząsające, przerażające. Znajdziemy tam głównie ból, przemoc i morderstwa.

„Ludzie zawsze mają swoja tajemnice. Chodzi tylko o to, żeby je odgadnąć.”

W książce znajdziemy opisy, opisy i jeszcze raz opisy. Bardzo dokładnie przedstawione miejsca i wydarzenia oraz rozbudowana historia rodu rodziny. Autor książki nie podążą jednym wątkiem. Podczas czytania znajdziemy mnóstwo pobocznych historii.

„Więzy krwi nie gwarantują miłości bliźniego”

W książce można odczuć małą ilość dialogów. Autor książki bardzie skupił się na przekazaniu treści książki przez szczegółową charakterystykę, niż dialogach między bohaterami. Co może przeszkadzać niektórym czytelnikom. Akcja na początku powieści trochę się przedłuża. Zostajemy wprowadzeni do świata, poznajemy bohaterów i powoli, powoli zaczynamy poznawać tajemnice i sekrety.

„... każda rodzina ma swojego trupa w szafie, ale rodzina Vangerów, miała całe cmentarzysko.”

Myślę, że sięgnę po następne części Millenium ze względu na to, że książka na swój sposób była ciekawa i zawierała to co powinna zawierać powieść kryminalna. Chociaż dostaje ode mnie dużego minusa za długie charakterystyki i opisy, co utrudniało rozwinięciu się akcji w książce.